W Szwecji minimalne wynagrodzenie kierowców samochodów ciężarowych określają układy zbiorowe pracy zawierane między pracodawcami a związkami zawodowymi. Jednak umowy te mają zastosowanie do szwedzkich przewoźników i kierowców. W tym skandynawskim kraju nie ma przepisów ustalających płacę minimalną, co oznacza, że istnieją środki prawne, dzięki którym zagraniczne firmy mogą uniknąć płacenia tego samego swoim kierowcom, gdy są delegowani do Szwecji – wyjaśnia Tommy Wreeth cytowany w komunikacie związku Transportarbetaren.
Brak jasności prawnej pozwala więc zagranicznym firmom transportowym ignorować reguły wprowadzone przez unijny Pakiet Mobilności.
W związku z tym Transportarbetaren zwrócił się do parlamentu szewdzkiego z pytaniem, czy należy wprowadzić prawo, które pozwoliłoby, by pensje wynegocjowane podczas negocjacji zbiorowych stały się ustawową minimalną płacą dla określonej grupy zawodowej. Jedynie Partia Lewicy opowiedziała się za takim rozwiązaniem, Partia Zielonych wstrzymała się od głosu w tej sprawie, a pozostałe partie były przeciwne – wynika z komunikatu związku.
Zgodnie ze szwedzkim stanem prawnym brak ustawowej płacy minimalnej oznacza, że to od rynku i związków należy śledzenie wynagrodzeń tysięcy delegowanych pracowników jeżdżących w Szwecji. Transportarbetaren twierdzi, że informacje o zagranicznej firmie transportowej działającej w Szwecji można uzyskać od Agencji Inspekcji Pracy. Proces ten trwa jednak do ośmiu tygodni, co w praktyce uniemożliwia kontrolowanie przepisów.
Według Transportarbetaren istnieją firmy transportowe, które podpisały umowy o delegowanie, takie jak globalna firma logistyczna Samskip. Związek uważa jednak, że zdecydowana większość przewoźników, których kierowcy wykonują przewozy w Szwecji, robi to bez umowy o płacy minimalnej.
